شه طوسی و به درگهت گدایی مکنم         از صبح تا شب پیش تو خدا خدایی مکنم

تا شاید یه کمکی به این گدا رحم کنی        دلا مثل سنگ شدن اونار کمی نرم کنی 

هر کجا اسم تو بشه دگه دلها وا مشه         غم وغصه ها مرن همه جا با صفا مشه

یا رضا جون تو رضایی و رضایی صفتت         پس دگه کی تو رضایی که بیم به درگهت

کاش که کفتر مبودم رو گنبد طلات عزیز      یا که گندم مبودم برای کفترات عزیز

خوش به حال کفترا همیشه در دل توین      روی گنبد طلات همیشه زائر توین

دلمو هر وقت مگیره به یاد تو وا مشه         گره های بسته پیش تو همه رسوا مشه

نا امید نمکنی هر کس که پیش تو میه       مریض و غریبو زائر همه پیش تو میه

از غم دیدن تو دگه چشام وا نمشه             تا بیم به دیدنت دگه دلم وا نمشه

به خدا دگه دلم طاقت دوری ندره               دشهر غریبه و سنگ صبوری ندره

ما غریبیمو امام رضا تو هم غریب            پس غریبه ها درن هوای همو بهتر ای نجیب

                            ساعتی هم که شده میم بیم به مهمونی

                       اونقدر دوست درم امام رضا که نمدونی

اگه کم و کاستی داشت به بزرگواری خودتون ببخشید